A jaki dywan byłby najlepszy dla Ciebie – perski?

Kobierce perskie są uważane za najcenniejsze dywany na Świecie. Najważniejsze kobierce powstawały w XVI wieku za czasów panowania sułtanów z dynastii Safawidów. Pierwsze historyczne wzmianki o tkactwie perskim ustalone są na XIII wiek, po podbiciu Persji przez Mongołów pod wodzą Dżyngis-chana. Sztuka kobiernictwa osiągnęła pełny rozkwit za panownania szachów Tahmaspa oraz Abbasa Wielkiego na przełomie XVI i XVII wieku, gdyz dofinansowywali oni dworskie manufaktury i warsztaty rzemieślnicze. W tamtym czasie panowały niezwykłe kobierce o bogatych dekoracjach z motywami roślinnymi. Znane były również kobierce zwane modlitewnikami z motywem mihrabu. W XIX wieku zaczęto produkować dywany perskie seryjnie i eksportować je do Europy i Stanów Zjednoczonych. W 1936 roku powołano w Iranie Państwowe Zakłady Tkackie, mające na celu ochronę oraz rozwój produkcji dywanów. Do roku 1934 kraj oficjalnie nosił nazwę Persja.

 

A może egzotyczne dywany z Chin? :

Dywany z Chin należy opisać osobno, gdyż różnią się znacznie od kobierców wytwarzanych przez inne ludy zamieszkujące Azję. Największy rozkwit chińskiego kobiernictwa miał miejsce w XVII wieku, choć tradycja tkania dywanów na tym rejonie sięga już 2 tysięcy lat.
Na dywanach ze wszystkich epok da się jednak zauważyć wzornictwo oparte na faunie, florze i wierzeniach. Dominują przede wszystkim wzory symbolizujące roślinność – Chińczycy zawsze przykładali uwagę do świata natury. Ważnym elementem były kwiat lotosu – symbolizujący wiosnę oraz czystość, kwiat narcyza – dobre życzenia, chryzantema – długowieczność, a drzewa z kwiatami brzoskwini – wartość życia. Starożytna symbolika przykłada także dużą wagę na wzornictwo zoomorficzne – koń, oraz najważniejszy smok – symbolizujący dary natury. Duża część symboli związana jest również z religiami – buddyzmem, konfucjanizmem oraz taoizmem (np. Jing Jang w formie koła z jednej połowy jasnego, z drugiej ciemnego).